Dual Core හීනය මතින් ‘චතූගේ කථා‘ වෙත නැවත පැමිණියෙමි...

ආයුබෝවන් හැමෝටම... ඔන්න මම ආයෙත් ආවා... සති හතරකට පස්සේ තමයි මේ පෝස්ට් එකක් දාන්නේ. මෙච්චර දවසක් මුකුත්ම පළ නොකළාට සමාවෙන්න. ඇත්තටම කිව්වොත් මාසේ මුල සතියේ ඉඳලාම පෝස්ට් එකක් දාන්න තරම් තත්ත්වයක් තිබුනේ නෑ. මමයි නෝනියි අප්‍රේල් මාසේ මැද වගේ අළුත් නවාතැනකට ආව බව කලින් කිව්වා මතක ඇතිනේ. ඉතින් මාස හතරක් වගේ තමයි එතන ඉන්න පුළුවන් වුනේ. එතන තව දුරටත් වසන්න බැරි තත්ත්වයක් තමයි ඇතිවුනේ. සිද්ධිය කියන්න බැරි තරමටම අප්‍රසන්න එකක්. සමහර විට ඉදිරියේදී ලියවේවි.

ඔය ප්‍රශ්ණ නිසා සතියක්ම උදේ හවා නෝනිව එයාලගේ මහ ගෙදර ඇරලුවා. ඒ සතියෙම ගෙදර ඇවිත් වෙන වැඩක් කරන්න තරම් මානසික නිදහසක් තිබුනේ නෑ. ඊට පස්සේ අපි තීරණයක් ගත්තා ආපහු පුරුදු විදියටම නෝනිලගේ මහ ගෙදරටම යනවා කියලා. මමයි, නෝනියි, මගේ නංගියි, අපේ අම්මයි (අම්මා කියන්න සුදුසු නම්...? ) අප්‍රේල් වලදී එක තැනකට වුනේ අවුරුදු 20 කට පස්සේ වත් පවුලක් විදියට එකතුවෙලා ඉන්න තිබුණු ආසාව නිසා. නංගියි මමයි එක ගෙදරක එක පවුලක් වගේ ජීවත් වුනේ අවුරුදු 20 කට පස්සේ. කොහොම වුනත් එහෙම ඉන්න වුනේ මාස හතරයි. අම්මා එක්ක තව දුරටත් එතන වසන්න බැරි වුනා. විශේෂයෙන් නංගිත්, නෝනිත් එක්ක තවදුරටත් එතන ඉන්න පුළුවන් තත්ත්වයක් තිබුණේ නෑ. ඉතින්... ආයෙත් අහිකුණ්ඨික ජීවිතේ පටන් ගත්තා. මමයි නෝනියි අපේ බඩු භාණ්ඩ ටික ලොරියකට දාගෙන 13 වැනිදා ආපහු මහගෙදරට පහුබැස්සා. නංගිට ඉතින් ආයෙත් ආච්චිලගේ ගෙදර අනාථ ජීවිතේ පටන්ගන්න වුනා...

ලට්ට ලොට්ට ගොඩ අස්සේම මගේ කොම්පීතර කටුවත් ඔබාගෙන ආවා. මම ඉතින් ඔය කලින් කොටා දාපු පෝස්ට් තිහම කෙටුවේ ඔය PIII කටුවෙන් තමා. කොහොම හරි බඩු භාණ්ඩ ටික එහෙට මෙහෙට කරද්දී මගේ රත්තරන් කැටේ මාව දාලා ගිහින්. Mother Board එකට කෙල වෙලා...! ඉතින් 14 වෙනදා උදේ ඉඳන් ලෝකෙට ඉර පෑව්වට මට කළුවරයි...! 

තිබුණු එකම... මැෂින් කටුවටත්.... කෙල වෙලා ගිහින්...

අළුතෙන් මැෂින් එකක් අටවන්න අවුරුදු 3 කටත් වඩා කලින් ඉඳන් හීන මව මවා උන්නා. අයවැය පරතරය හා ප්‍රතිපාදන සපයා ගැනීමේ දුෂ්කරතා නිසා වැඩේ පත්තු කර ගන්න බැරිවුනා. යාළුවන්ටයි, රට වටේ ඉන්න අනෙක් උදවියටයි මැෂින් ගහලා දීලා මම PIII  එකෙන් run කරගෙන ගියා.  Board එක පිච්චුනාට පස්සේ දන්න කියන තැන්වල හෙව්වා... බෝඩ් එකක් හම්බවුනේ නෑ. මේකත් දැන් අවුරුදුම 10 ක් පරණයි නොවැ. 

ඉතින් 14 වැනිදා ඉඳන් පුරා සති දෙකක් පුරා ගෙදර ඇවිත් අතපත ගාන්න මවුස් එකක්, ඔබ ඔබ ඉන්න කීබෝඩ් එකක්, වැඩ කරන්න මැෂින් එකක් නැතුව මූණත් එල්ලගෙන උන්න මාව දැකලා චිත්ත විස්සෝප වුනු මගේ ආදර බිරින්දෑ නැන්දම්මට කියලා පොඩි loan එකක් පාස් කරලා දුන්නා. ඉතින් ඔන්න කොල්ලට Full Happy !!! ඒත් ඉතින් ඕකට බඩු ටික ගන්න යන්න විදියක් නැතුව දවස් 3-4 ක් ළතවෙවී ඉන්න වුනා. ඒ අපේ magazine එකේ වැඩ ටික ඉවර කරන කල් නිවාඩුවක් ගන්න බැරි වුනු නිසා. කොහොම හරි ඊයේ (අඟහරුවාදා) නිවාඩුවක් දාලා බම්බලපිටියේ පරිගණකලන්තයට ඇවිත් යාන්තන් බඩු ටික ඇන්න ආවා. ගෙදර ඇවිත් machine එක assemble කරලා boot කරලා බැලුවා. මැෂින් එක නම් ගින්දරට වැඩ !!! ඒත් අවුලක්...! OS එක දාන්න මගේ IDE DVD Writer එක connect කරගන්න බෑ. බෝඩ් එකේ IDE නැති නිසා IDE > SATA card එකක් දාලා වැඩේ ගොඩදාගන්නයි හිටියේ. ඒ ඉලව්ව වැඩ නෑ. රෑම අපේ මස්සිනා මලයා එක්ක පිළියන්දලට ගිහින් ඒකත් මාරු කරන් ඇවිත් බැලුවා... වැඩේ ගොඩ... ඉතින් Partition කඩලා, OS දාලා, ඔහේ ඔබ ඔබ ඉන්නකොට රෑ වෙලා... පාන්දර 2 යි නිදියන කොට...

සතියකින් විතර සිංහල බ්ලොග් අවකාශේ මොනවා වුනාද කියලාවත් බලන්න බැරිවුනා. වැඩ ඇරිලා ගෙදර ඇවිත් settle වෙලා මේ පෝස්ට් එක කොටලා දැම්මා... මේ ටිකේ මගේ ‘‘චතූගේ කථා“ අළුත් නොකළාට සමාව ලැබේවි කියා හිතනවා. දැන් නම් ආයෙත් ඇණ හිටින්නෑ. අළුත් Dual Core පොඩ්ඩා ගිනිකසයා වගේ වැඩ. මමත් ඉතින් Full Happy එකෙන් දැන් ආයෙත් සයිබරයට ආවා... 

මම මේ පැත්තේ නාවත්, අළුතෙන් කිසිම දෙයක් නොකලත්, අඩුම ගානේ කමෙන්ට් එකකට reply එකක් වත් නොදැම්මත් මේ පැත්තේ ඇවිත් ගිය හැමෝටම ස්තුතියි. කල්හාර සහෝදරයාට කණගාටුව ප්‍රකාශ කරන්න ඕනේ. දෙතුන් වතාවක්ම ඇවිත් ගිහින් තියෙනවා. උත්තරයක් දෙන්නම්...

ආයෙත් මෙතන, මේ Blogger Editor එක ඇතුලේ කොටන්න ලැබුණු එකම සෑහෙන සතුටක්...! මම හිතන්නේ බලන ඔයාලට ඒ සතුට තේරෙනවා ඇති කියලා. ඉතින් මේ සතුටත් එක්කම, ආයෙත් පහුගිය ටිකේ වගේ අහේනියක් නොවෙන්න මම වගබලා ගන්න බවට පොරොන්දුවක් එක්කම මම සතුටින් විරාමය තබන්නම්... ඉක්මනින්ම සුපුරුදු විදියට හමුවෙමු... ජයවේවා...!!!

---

---

---